Grupa
Kuchnia Sycylii
Sycylia
Tam, gdzie rządzi słońce
Kuchnie regionalne

Czasami trudno uwierzyć, że Sycylia należy do Włoch. To tak odrębny ląd, tak inne miejsce na ziemi. Spotykają się tu elementy kultury włoskiej, greckiej i arabskiej, afrykańskie słońce wypala wszystko wokół. Żyje się tu niełatwo, intensywnie, w rozpięciu między luksusem i biedą, przeszłością i teraźniejszością. Niełatwo tu żyć, niełatwo stąd odejść. Napisano o tym niejedną książkę, odrębność Sycylii to fascynujący temat.

 

W kuchni Sycylia również bywa nieco odrębna, choć jej położenie i klimat siłą rzeczy wymuszają pewien zestaw składników i potraw. Także historia ma wpływ na współczesne menu, Wpływem bizantyjskim są potrawy słodko-kwaśne, arabskim dziedzictwem są morele, melony, cytrusy, a także rodzynki, gałka muszkatołowa, cynamon, szafran czy ryż. Z północy Europy przywędrowały rozmaite mięsa, a hiszpańskie podboje kolonialne przyczyniły się do obecności na sycylijskich stołach kakao, kukurydzy czy pomidorów. Od czasu do czasu pojawiają się też wpływy francuskie, nikogo właściwie nie dziwi elegancka francuska kuchnia na wypalonym słońcem sycylijskim wybrzeżu. W biednych domach bywało bardzo skromnie, na stołach arystokratycznych pojawiały się wykwintne dania z całego świata.

 

A skoro wybrzeże i wszechobecna bliskość morza, to nie może w miejscowej kuchni zabraknąć ryb i owoców morza. Zanika wprawdzie zwyczaj tradycyjnych połowów tuńczyka, jednak nie brak go na miejscowych stołach, na przykład marynowanego w białym winie z cytryną, rozmarynem i czosnkiem albo z pomidorami, bazylią, oliwkami i kaparami. Są tu też makrele, barweny, morlesze, mieczniki. Podaje się je grillowane z ziołami, z sosami, na przykład majonezowym czy pomarańczowym. Cytrusy są zresztą wszechobecne w tej kuchni, stają się składnikiem przystawek, dań głównych i deserów.

 

Wśród dań makaronowych najbardziej popularne jest pasta alla norma z bakłażanem, pomidorami i serem risotta salata. Bakłażan i pomidory pojawiają się w wielu sosach do makaronów, często w towarzystwie ziół, bobu, czosnku, miejscowych serów, mięsem lub rybą.

 

Warzywa stanowią podstawę miejscowej kuchni. Mnóstwo tu potraw z koprem włoskim, fasolą, papryką, kaparami, cukinią. Często z lekkim arabskim zmysłem do przyprawiania na sposób korzenny, pikantno-słodkawy. Wiele z nich dusi się, inne dodaje się  surowe, łączy się z owocami. Tu nie dziwi na przykład sałatka z pomarańczy i cebuli lub pomarańczy i kopry włoskiego.  Ogromny wybór cudownie soczystych i dojrzałych pomarańczy sprawia, że łączą się w wiele oryginalnych potraw z warzywami, mięsami i rybami.

 

Kiedy myślimy się o Sycylii, od razu przychodzi wspomnienie miejscowych słodyczy. Jest ich tu bowiem cała moc, a każde rozkosznie słodkie i pyszne. Najbardziej znane są cannoli, rurki z ciasta nadziewane słodkim kremem z ricotty i kandyzowanych owoców. Ale to nie wszystko. Pyszne są miejscowe ciastka marcepanowe, rozmaite pączki i ciastka smażone na głębokim tłuszczu, słodkie chlebki, słodycze przygotowywane na specjalne okazje, święta Bożego narodzenia, Wielkiejnocy, na św. Marcina czy św. Łucji. No i nie można zapomnieć o sycylijskich lodach, absolutnie doskonałych w smaku, doskonale gaszącym upał panujący wokół; chociaż na chwilę.

 

A na zakończenie słodkie, wzmocnione wino Marsala lub zwykłe wina robione ze szczepów międzynarodowych (Cabernet, Sauvignon, Chardonnay) oraz miejscowych, takich jak ero d’Avola, Nerello Mascalese, Catarratto czy Grillo. Nie brak tu miejsca do upraw, a zmiany wprowadzone w winnicach w ostatnich latach sprawiają, że sycylijskie wina znów odzyskują blask i smak pełen słońca.

 

OCEŃ WPIS

5.0
liczba głosów: 0

KOMENTARZE:

Autor:

DODAJ KOMENTARZ